Με τη χρήση των κοινωνικών ιστοριών μπορούμε να διδάξουμε κοινωνικές δεξιότητες σε άτομα που ανήκουν στο διάχυτο αναπτυξιακό φάσμα. Μέσω εξατομικευμένων κειμένων, τα οποία περιέχουν οπτικοποιημένο υλικό (για την διευκόλυνση της κατανόησης), προσφέρονται ακριβείς πληροφορίες για καταστάσεις και δεξιότητες που δυσκολεύουν το άτομο. Μπορούν να προσεγγίσουν ποικίλα θέματα, όπως φιλία, συμπροφορά, συναισθήματα, δεξιότητες παιχνιδιού, κ.ο.κ.

Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να αναπτύξουν δεξιότητες αυτό-φροντίδας ( π.χ. βούρτσισμα δοντιών, πλύσιμο χεριών ή ντύσιμο), κοινωνικές δεξιότητες (π.χ. ζητώ βοήθεια, λέω ευχαριστώ) και ακαδημαϊκές ικανότητες. Επιπλέον, η χρήση τους μπορεί να γίνει για να βοηθήσει κάποιον να καταλάβει πως οι άλλοι θα συμπεριφερθούν ή θα αντιδράσουν σε συγκεκριμένες καταστάσεις, να βοηθήσει τους άλλους να καταλάβουν την προοπτική ενός αυτιστικού ατόμου και γιατί μπορεί να συμπεριφερθεί με συγκεκριμένο τρόπος, καθώς και να βοηθήσει το άτομο να αντιμετωπίσει αλλαγές στη ρουτίνα του και αναπάντεχα ή δυσάρεστα γεγονότα. Επίσης, μέσω των κοινωνικών ιστοριών μπορούμε να  παρέχουμε θετική ανατροφοδότηση στο άτομο σχετικά με τις επιτυχίες του, ώστε να αναπτυχθεί η αυτοεκτίμηση του, αλλά και να τις χρησιμοποιήσουμε ως στρατηγική συμπεριφοράς (π.χ. πως θα αντιμετωπίσω τις εμμονές, τι θα κάνω όταν θυμώνω).

Οι κοινωνικές ιστορίες δεν είναι μια σειρά κανόνων που πρέπει να ακολουθηθεί. Οι ιστορίες δεν πρέπει να εμπεριέχουν λέξεις « δεν, πρέπει να, .. κ.ο.κ». Στόχος τους είναι να δώσουν στο άτομο τις πληροφορίες που θα του επιτρέψουν να έχει καλύτερη κατανόηση μιας κοινωνικής κατάστασης, η οποία μπορεί να τον οδηγήσει σε καταλληλότερες συμπεριφορές